1. Ang Salah o Pagdarasal ay ang ikalawang Haligi sa mga Haligi ng Islam. Ito ay tungkuling ginagampanan ng bawat Muslim at Muslimah na may sapat na gulang (15 taon pataas) at sapat na pag-iisip. Ang sinumang tumalikod sa pagsagawa ng Salah ay itinuturing na Kafir ayon sa nagkakaisang hatol ng mga Iskolar ng Islam. Ito ang unang pananagutan ng tao sa Kabilang-buhay.
2. Ang pagsasagawa ng Salah sa Jama'ah (Kongregasyon) sa Masjid ay tungkulin ng mga kalalakihan. Ang limang Salah sa araw at gabi ay ang Salah sa Fajr (madaling araw), Salah sa Dhuhr (tanghali), Salah sa 'Asr (hapon), Salah sa Maghrib (paglubog ng araw), at Salah sa Isha' (gabi). Itinatagubilin sa isang Muslim na mahinahon at panatag na pumunta sa Masjid, at itinatagubilin ding magsagawa muna ng dalawang Rak'ah na Salah (Salah ng pagbati sa Masjid) bago maupo.
3. Kailangang takpan ang 'Awrah sa pagsasagawa ng Salah. Ang 'Awrah ng lalaki ay mula sa pusod hanggang sa tuhod at ang sa babae naman ay ang kanyang buong katawan, maliban sa mukha kapag nagsasagawa ng Salah. Ang pagharap sa Qiblah (ang dakong kinaroonan ng Makkah) ay isa rin sa kundisyon upang maging tanggap ang Salah.
4. Kailangang isagawa ang Salah sa takdang oras nito. Hindi tanggap ang Salah na isinagawa bago sumapit ang takdang oras nito, maliban na lamang kung naglalakbay. Ipinagbabawal ang pagpapahuli sa pagsagawa ng Salah sa takdang oras nito.
Ang Mga Oras ng Salah at Bilang ng Rak'ah
Ang oras ng Fajr ay nagsisismula sa pagsapit ng madaling araw hanggang sa bago sumikat ang araw.
Ang oras ng Dhuhr ay magmula sa paglihis ng araw sa katanghaliang-tapat hanggang sa ang isang bagay at ang anino nito ay bago maging magkasinghaba.
Ang oras ng 'Asr ay nagsisimula kapag ang isang bagay at ang anino nito ay magkasinghaba na hanggang sa bago lumubog ang araw.
Ang oras ng Maghrib ay nagsisimula kapag lumubog na ang araw hanggang sa bago maglaho ang takipsilim o pamumula sa langit na siyang resulta ng paglubog ng araw.
Ang oras ng Isha' ay nagsisimula kapag naglaho na ang takipsilim hanggang sa bago maghatinggabi.
Ang Pagsasagawa ng Salah
Ang pagtuturo ng Saláh ay may kalakip na aktuwal na pagsasagawa nito at kailangang tiyakin na lubos itong natutuhan ng mga mag-aaral.
Kailangang isagawa ang Salah nang may kapanatagan at kababaang-loob.
1. Ihaharap sa Qiblah ang buong katawan nang walang paglihis o paglingon.
2. Isasaisip ang Salah na ninanais na isagawa nang hindi na binibigkas ang Niyah (layunin).
3. Isasagawa ang Takbiratul Ihram sa pamamagitan ng pagsabi ng Allahu akbar habang itinataas ang mga kamay na nakabukas nang pantay sa balikat o tainga.
4. Ipapatong ang kanang kamay sa ibabaw ng kaliwang kamay na nasa dibdib.
5. Tahimik na sasabihin ang Istiftah: subhana kallahumma wa bihamdika wa tabarakasmuka wa ta'ala jadduka wa la ilaha ghayruk .
6. Tahimik na sasabihin ang Isti'adhah: a' othu billahi minash shaytanir rajim.
7. Tahimik na sasabihin ang Basmalah: bismillahir rahmanir rahim at ang Soratul Fatihah.
1 bismillahir rahmanir rahim
2 alhamdu lillahi rabbil 'alamin
3 arrahmanir rahim
4 maliki yawmiddin
5 iyaka na'budu wa iyaka nasta'in
6 ihdinas siratal mustaqim
7 siratal ladhina an 'amta 'alayhim ghayril maghdobi 'alayhim wa lad dallin.
amin
8. Bibigkas ng anumang makakaya mula sa Qur'an.(1)
9. Magsasagawa ng Ruko' (Pagyukod): itataas ang mga kamay na nakabukas nang pantay sa balikat o tainga habang nagsasabi ng Allahu akbar at pagkatapos ay iyuyukod ang ulo kasama ng katawan at ilalagay sa mga tuhod ang mga kamay na nakabuka ang mga saliri. Samantalang nakayukod ay nagsasabi ng subhana rabbiyal 'adhim nang tatlong beses.
(1) Kapag nagsasagawa ng Salah na kasama ng Imam (nangunguna sa Salah) ay hindi na bibigkas ng talata ng Qur'an. Sapat na lamang na bigkasin nang tahimik ang Soratul Fatihah matapos na ito ay bigkasin ng Imam.
10. Iaangat ang ulo [kasama ng katawan] mula sa pagkakayukod habang nagsasabi ng sami'allahu liman hamidah
at habang itinataas ang mga kamay na nakabukas nang pantay sa balikat o sa tainga. Ang Ma'mom (ang pinangungunahan ng Imam sa Salah) ay magsasabi naman ng rabbana wa lakal hamdsa halip na sami'allahu liman hamidah. Ipapatong ang kanang kamay sa ibabaw ng kaliwang kamay na nasa dibdib.
11. Habang nakatayo ay magsasabi ng rabbana wa lakal hamd, mil'as samawati wa mil'al ardi wa mil'a ma shi'ta min shay'im ba'd
12. Magpatirapa ng unang pagpapatirapa at magsasabi ng Allahu akbar habang nagpapatirapa. Habang nakapatirapa na, ang pitong bahagi ng katawan ay nakadiit sa lapag: ang noo kasama ng ilong, ang mga palad, ang mga tuhod, at ang dulo ng mga paa. Ilalayo sa gilid ng katawan ang mga braso. Ihaharap ang dulo ng mga daliri ng paa at kamay sa Qiblah. Habang nakapatirapa ay magsasabi ng subhana rabbiyal a'la Ang Sunnah ay tatlong ulit itong sasabihin ngunit ipinahihintulot din naman kahit ilang ulit, kahit isang ulit pa.
13. Pagkatapos ay iaangat ang ulo kasama ng katawan mula sa pagkakapatirapa habang nagsasabi ng Allahu akbar. Uupo—sa pagitan ng dalawang pagpapatirapa—nang pag-upong Iftirash: nakaupo sa kaliwang paa na nakahiga at nakaturo ang mga daliri nito sa gawing kanan samantalang nakatukod ang kanang paa habang nakalagay ang kanang kamay sa dulo ng kanang hita sa tabi ng tuhod at ang kaliwang kamay sa dulo ng kaliwang kamay sa tabi ng tuhod. Samantalang nakaupo na ay magsasabi ng rabbighfir li warhamni wahdini warzuqni wajburni wa 'afini
14. Pagkatapos ay muling magpapatirapa katulad ng sa unang pagpapatirapa sa kung ano ang sinasabi at ginagawa.
15. Pagkatapos ay babangon buhat sa ikalawang pagkakapatirapa habang nagsasabi ng Allahu akbar, at tatayo nang tuwid. Isasagawa ang ikalawang Rak'ah na tulad ng sa unang Rak'ah sa kung ano ang sinasabi at ginagawa ngunit hindi na bibigkasin ang Istiftah at ang Isti'adhah. Pagkatapos ng ikalawang pagkakapatirapa ay uupo at bibigkasin ang Unang Tashahhud* at ang Ikalawang Tashahhud. Pagagalawin ang kanang hintuturo na nakaturo samantalang binibigkas ang Shahadah: ash'hadu alla ilaha illallah, wa ash'hadu anna muhammadan 'abduhu wa rasoluh.
Ang Unang Tashahhud:
attahiyatu lillahi was salawatu wat tayyibat, assalamu 'alayka ayyuhan nabiyu wa rahmatullahi wa barakatuh, assalamu 'alayna wa 'ala 'ibadillahis salihin, ash'hadu alla ilaha illallah, wa ash'hadu anna muhammadan 'abduhu wa rasluh.
*Tingnan ang Paalaala pagkatapos ng bilang 16.
Ang Ikalawang Tashahhud:
Allahumma salli 'ala Muhammad, wa 'ala ali Muhammad, kama sallayta 'ala ibrahim, wa 'ala ali ibrahim, innaka hamidum majid, wa barik 'ala Muhammad, wa 'ali ali Muhammad, kama barakta 'ala ibrahim, wa 'ala ali ibrahiam, innaka hamidum majid, allahumma inni a'odhu bika min 'adhabi jahannam, wa min 'adhabil qabri, wa min fitnatil mahya wal mamat, wa min fitnatil masihid dajjal.
Pagkatapos ng Tashahhud ay manalangin ng anumang maibigan na makabubuti sa Mundo at sa Kabilang-buhay.
16. Pagkatapos ay magsasagawa ang Taslím: magsasabi ng assalamu 'alaykum wa rahmatullah habang lumilingon sa kanan at magsasabi muli nito habang lumilingon naman sa kaliwa.
Paalaala: Kapag nagsasagawa ng Salah na tatluhang Rak'ah gaya ng Salah sa Maghrib o apatang Rak'ah gaya ng Salah sa Dhuhr o 'Asr o 'Isha' ay titigil sa katapusan ng Unang Tashahhud at pagkatapos ay babangon upang tumayo habang nagsasabi ng Allahu akbar at ipapantay ang nakabukas na mga kamay sa balikat kapag nakatayo na. Ilalagay ang kanang palad sa likod ng kaliwang kamay na nakapatong sa dibdib habang nakatayo na. Pagkatapos ay isasagawa ang natitira sa Salah gaya ng pagsasagawa ng ikalawang Rak'ah, subalit bibigkas ng Sorah al-Fatihah lamang habang nakatayo.
17. Sa Huling Tashahhud ng Salah na Dhuhr, 'Asr, Maghrib, at 'Isha' ay uupo ng pag-upong Tawarruk: nakatukod ang kanang paa, nakalabas ang kaliwang paa sa ilalim ng kanang lulod at maaaring nakaupo sa lapag. Habang nakaupo ay nakalagay ang mga kamay sa mga hita gaya ng pagkakalagay sa unang Tashahhud. Bibigkasin ang Una at Ikalawang Tashahhud sa upong ito at pagkatapos ay magsasagawa ng Taslim.
Ang Nahuli sa Salah
Bubuuhin ang bahagi ng Salah na hindi naabutan kasabay ng Imam pagkatapos na magsagawa ng Taslim ang Imam. Ang maging simula ng Salah ay ang Rak'ah na naabutan kasabay ng Imam. Naaabutan ang isang Rak'ah kapag naabutan ang pagyukod (Ruko') sa Rak'ah ng Salah kasabay ng Imam. Subalit kung hindi naabutan kasama ng Imam ang pagyukod sa Rak'ah na iyon, hindi na naabutan ang buong Rak'ah ng Salah na iyon. Ang Nahuli sa Salah, kapag dumating sa Masjid, ay dapat na lumahok kaagad sa Jama'ah maging anuman ang posisyon nila—nakatayo o nakayukod o nakapatirapa man sila o maging ano pa man ang ginagawa nila, at hindi na niya hihintayin ang kanilang pagtayo para sa kasunod na Rak'ah. Isasagawa niya ang Takbiratul Ihram samantalang siya ay nakatayo, maliban na lamang kung may dahilang hindi tumayo gaya ng isang may-sakit.
Ang mga Nakasisira sa Salah
1. Ang pagsasalita nang sadya kahit kaunti lamang,
2. Ang paglihis ng buong katawan sa pagkakaharap sa Qiblah,
3. Ang pag-utot o paglabas sa katawan ng anumang bagay na nagiging dahilan kung bakit kailangan ang Wudo' at Ghusl,
4. Ang maraming sunod-sunod na paggalaw na hindi kailangan,
5. Ang pagtawa kahit kaunti lamang,
6. Ang sinasadyang pagpapalabis sa bilang ng pagyukod o pagtayo o pagpapatirapa o pag-upo, at
7. Ang sinasadyang pakikipag-unahan sa Imam.
Ang mga Wajib ng Salah
1. Ang lahat ng Takbir (pagsasabi ng Allahu akbar) maliban sa Takbiratul Ihram,
2. Ang pagsabi ng subhana rabbiyal 'adhim habang nakayukod,
3. Ang pagsabi ng sami'allahu liman hamidah para sa Mag-isang nagsasagawa ng Salah at para sa Imam,
4. Ang pagsabi ng rabbana wa lakal hamd matapos iangat ang ulo at katawan mula sa pagkakayuyukod,
5. Ang pagsabi ng subhana rabbiyal a'la habang nakapatirapa,
6. Ang pagsabi ng rabbighfir li sa pagitan ng dalawang pagpapatirapa,
7. Ang pagbigkas ng Unang Tashahhud, at
8. Ang pag-upo para sa Unang Tashahhud.
Ang mga Rukn o Saligan ng Salah
1. Ang pagtayo hanggang makakaya,
2. Ang pagsabi ng Takbiratul Ihram o panimulang takbir,
3. Ang pagbigkas ng Suratul Fatihah sa bawat Rak'ah,
4. Ang pagyukod,
5. Ang pagbangon mula sa pagkakayukod,
6. Ang pagpapatirapa sa pitong bahagi ng katawan,
7. Ang pag-angat ng ulo at katawan mula sa pagkakapatirapa,
8. Ang pag-upo sa pagitan ng dalawang pagpapatirapa,
9. Ang kapanatagan,
10. Ang pagbigkas ng Huling Tashahhud,
11. Ang pag-upo para sa Huling Tashahhud,
12. Ang dalangin ng pagpapala para sa Propeta (isinama na ito sa Huling Tashahhud),
13. Ang pagsasagawa ng Taslim,
14. Ang pagkakasunod-sunod.
Ang Pagkakamali sa Salah
Kapag nagkamali ang isang tao sa kanyang Salah, halimbawa ay may nakaligtaang isang Wajib ng Salah gaya ng Unang Tashahhud o anumang tulad nito na kabilang sa mga Wajib ng Salah, siya ay magsasagawa ng Sujodus Sahw—dalawang magkasunod na pagpapatirapa habang nakaupo—bago magsagawa ng Taslim sapagkat ang pagkakamaling ito ay itinuturing na kakulangan sa Salah.
Subalit kapag nakagawa siya ng kalabisan sa Salah, siya ay magsasagawa ng Sujodus Sahw pagkatapos ng Taslim at saka magsasagawa muli ng Taslim. Ngunit kapag may isa sa mga Rukn ng Salah na nakaligtaan, kailangang isagawa ang nakaligtaang Rukn ng Salah(1) at kailangan ding magsagawa ng Sujodus Sahw bago magsagawa ng Taslim.
Pagkatapos ng Salah sa Fajr at Maghrib, kanais-nais na ulitin nang sampung beses ang sumusunod na Dhikr:
(1) Kung naalaala kaagad ang nakaligtaang Rukn ng Salah, ngunit kung marami nang kilos ang namagitan kailangang ulitin na ang buong Rak'ah na kinapapalooban ng nakaligtaang Rukn ng Salah.
Ang mga Dhikr Pagkatapos ng Salah
astaghfirullah (3x); allahumma antas salamu wa minkas salam, tabarakta ya dhal jalali wal ikram.(1)
la ilaha illallah wahdahu la sharika lah, lahul mulku wa lahul hamd wa huwa 'ala kulli shay'in qadir, Allahumma la mani'a lima a'tayta, wa la mu'tiya lima mana'ta, wa la yanfa'u dhal jaddi minkal jadd.(2)
(1) Hinihingi ko ang kapatawarin ni Allah (3x). O Allah, Ikaw po ang Walang kapintasan at sa Iyo po nagmumula ang kapayapaan. Napakamapagpala Mo po, Ikaw na karapat-dapat sa pagpipitagan at pagpaparangal.
(2) Walang totoong Diyos kundi si Allah, tanging Siya lamang, wala Siyang katambal. Sa Kanya lamang ang paghahari at sa Kanya lamang nauukol ang pupuri. Siya ay may kapangyarihan sa lahat ng bagay. O Allah, wala pong makapipigil sa anumang Iyong ibinigay at wala pong makapagbibigay sa anumang Iyong pinigil. At hindi po makapagdudulot ng kapakinabangan sa may yaman ang kayamanan laban sa Iyong kalooban.
la hawla wa la qowata illa billah, la ilaha illallah, wa la na'budu illa iyah, lahun ni'matu wa lahul fadlu wa lahuth thana'ul hasan, la ilaha illallah mukhlisina lahud dina wa law karihal kafiron.( 1)
la ilaha illallah, wahdahu la sharika lah, lahul mulku wa lahul hamd, yuhyi wa yumit, wa huwa 'ala kulli shay'in qadir. (2)
At pagkatapos ay bibigkasin ang sumusunod:
subhanallah (33x), alhamdu lillah (33x), Allahu akbar (33x); la ilaha illallah, wahdahu la sharika lah, lahul mulku wa lahul hamd, wa huwa 'ala kulli shay'in qadir. (3)
(1) Walang lakas at walang kapangyarihan kundi sa pamamagitan ni Allah. Walang totoong Diyos kundi si Allah, at wala na tayong iba pang sasambahin kundi Siya. Taglay Niya ang pagpapala, taglay Niya ang kagandahang-loob at sa Kanya nauukol ang mainam na pagpapapuri. Walang totoong Diyos kundi si Allah, wagas na inuukol sa Kanya ang pagsamba, kahit masuklam man ang mga tumatangging sumasampalataya.
(2) Walang totoong Diyos kundi si Allah, tanging Siya lamang, wala Siyang katambal. Sa Kanya lamang ang paghahari at sa Kanya lamang nauukol ang pupuri. Nagbibigay-buhay Siya at bumabawi Siya ng buhay. Siya ay may kapangyarihan sa lahat ng bagay.
(3) Kaluwalhatian kay Allah (33x). Ang papuri ay ukol kay Allah (33x). Si Allah ay Pinakadakila (33x). Walang totoong Diyos kundi si Allah, tanging Siya lamang, wala Siyang katambal. Sa Kanya lamang ang paghahari at sa Kanya lamang nauukol ang papuri. At Siya ay may kapangyarihan sa lahat ng bagay.
Bibigkasin ang Ayatul Kursi ang Soratul Ikhlas, ang Soratul Falaq at Soratun Nas sa bawat Salah. Kanais-nais na ulitin nang tatlong beses ang tatlong Sorah na ito pagkatapos ng Salah sa Fajr at Maghrib.
Ayatul Kursi
Allahu la ilaha illa huwal hayyul qayyom,
la ta'khudhuhu sinatuw wa la nawm,
laho ma fis samawati wa ma fil ard,
man dhal ladhi yashfa'u 'indahu illa bi'idhnih,
ya'lamu ma bayna aydihim wa ma khalfahum,
wa la yuhitúna bishay'im min 'ilmihi illa bima sha',
wasi'a kursiyuhus samawati wal ard,
wa la ya'úduhu hifdhuhuma,
wa huwal 'aliyul 'adhim.
(1) Si Allah—walang totoong Diyos kundi Siya—ang Buhay, ang Tagapag-aruga.
Hindi Siya natatangay ng antok ni ng pagkatulog.
Kanya ang anumang nasa mga langit at ang anumang nasa lupa.
Sino kaya ang makapamamagitan sa Kanya kung walang kapahintulutan Niya?
Nalalaman Niya ang hinaharap nila at ang nakaraan nila;
at hindi nila matatalos ang anuman mula sa Kanyang kaalaman maliban sa niloob Niya.
Saklaw ng Kanyang luklukan ang mga langit at ang lupa;
at hindi nakabibigat sa Kanya ang pangangalaga sa mga ito.
At Siya ang Mataas, ang Dakila.
Suratul Ikhlas
bismillahir rahmanir rahim,
(1) qul huwallahu ahad,
(2) allahus samad,
(3) lam yalid wa lam yoolad,
(4) wa lam yakul lahu kufuwan ahad.
(1) Sa ngalan ni Allah, ang Puspos ng awa, ang Maawain.
(1)Sabihin mo: "Siyang si Allah ay iisa.
(2)Si Allah ay ang Dulugan.
(3) Hindi Siya nagkaanak at hindi Siya ipinanganak.
(4)At walang isamang naging kapantay Niya."
Suratul Falaq
bismillahir rahmanir rahim,
(1) qul a'odhu birabbil falaq,
(2) min sharri ma khalaq,
(3) wa min sharri ghasiqin idha waqab,
(4) wa min sharrin naffathati fil 'uqad,
(5) wa min sharri hasidin idha hasad.
(1) Sa ngalan ni Allah, ang Puspos ng awa, ang Maawain. (
1)Sabihin mo: "Nagpapakupkop ako sa Panginoon ng bukang-liwayway,
(2)laban sa kasamaan ng anumang nilikha Niya,
(3)at laban sa kasamaan ng nagdidilim na gabi kapag sumapit ito,
(4)at laban sa kasamaan ng mga mangkukulam na umiihip sa mga buhol ng tali,
(5)at laban sa kasamaan ng naiinggit kapag nainggit ito."
Suratun Nas
bismillahir rahmanir rahim,
(1)qul a'odhu birabbin nas,
(2)malikin nas,
(3)ilahin nas,
(4)min sharril waswasil khannan nas,
(5)alladhi yuwaswisu fi sudorin nas,
(6)minal jinnati wan nas.
Sa ngalan ni Allah, ang Puspos ng awa, ang Maawain.
(1)Sabihin mo: "Nagpapakupkop ako sa Panginoon ng mga tao,
(2)na Hari ng mga tao,
(3)na Diyos ng mga tao;
(4)laban sa kasamaan ng tagapag-udyok na palakubli
(5)na bumubulong sa mga dibdib ng mga tao
(6)na kabilang sa mga jinni at mga tao."
Ang mga Sunnah Ratibah
Kanais-nais para sa bawat Muslim at Muslimah na panatilihin ang pagsasagawa ng 12 Rak'ah na Sunnah Ratibah kapag hindi naglalakbay: apat na Rak'ah bago isagawa ang Salah sa Dhuhr at dalawang Rak'ah pagkatapos nito, dalawang Rak'ah pagkatapos ng Salah sa Maghrib, dalawang Rak'ah pagkatapos ng Salah sa 'Isha' at dalawang Rak'ah pagkatapos ng Salah sa Fajr sapagkat ang Propeta (SAS) ay nagpapanatili noon sa pagsasagawa ng mga ito. Nagsabi siya: "Ang sinumang magsagawa ng labindalawang Rak'ah sa kanyang araw at gabi bilang pagkukusang-loob, gagawan siya ng bahay sa Paraiso." Sunnah rin para sa isang Muslim na magsagawa ng Salah na Witr, na isinasagawa sa pagitan ng pagkatapos ng Salah sa 'Isha' hanggang sa bago magmadaling-araw. Ang Witr at Sunnah Ratibah sa Fajr ay kabilang sa mga Sunnah na palaging isinasagawa noon ng Sugo (SAS), naglalakbay man siya o hindi naglalakbay.
Friday, March 25, 2011
Ang Tayammum
Ipinahihintulot ang Tayammum sa di-naglalakbay at sa Musafir (naglalakbay). Ito ay pamalit sa Wudo o Ghusl kapag ang isa sa mga sumusunod na kadahilanan ay lumitaw:
1. Kapag walang makitang tubig matapos ang masidhing paghahanap—o kung mayroon man ay hindi makasasapat para sa Wudo o Ghusl o bagaman malapit ang pinagkukunan ng tubig ay nangangambang baka may masamang mangyari sa sarili o sa ari-arian kapag umalis at kumuha ng tubig—ay magsasagawa ng Tayammum.
2. Kapag may sugat sa ilang bahagi ng katawan na kailangang hugasan, ito ay huhugasan pa rin ng tubig kapag magsasagawa ng Wudo. Ngunit kung ang paghuhugas ng tubig sa sugat ay makasasama, papahiran na lamang ang sugat: babasain ang kamay at ihahaplos nito sa sugat. Kung ang pagpapahid ay makasasama pa rin dito, magsasagawa na ng Tayammum para rito:@@@ magsasagawa muna ng Wudo—huhugasan ang maaaring hugasan at ang bahagi na hindi maaaring hugasan o pahiran ay hahayaan—at pagkatapos ng Wudo' ay magsasagawa ng Tayammum.
3. Kapag ang tubig o ang klima ay lubhang malamig at nangangambang ang paggamit ng tubig ay baka makapinsala.
4. Kung may tubig man ngunit ito ay lubhang kailangan para sa inumin, magsasagawa na rin ng Tayammum.
Ang Pagsasagawa ng Tayammum
1. Isasapuso ang hangaring magsasagawa ng Tayammum.
2. Bibigkasin ang bismillah.
3. Itatapik nang isang beses ang mga palad sa tuyong lupa.(1)
4. Ihahaplos nang isang beses ang mga palad sa mukha.
5. Ihahaplos ang kaliwang palad sa kanang kamay at pagkatapos ay ihahaplos naman ang kanang palad sa kaliwang kamay nang tig-iisang beses.
Ang nakasisira sa Tayammum ay ang nakasisira rin sa Wudo'. Nawawala ang bisa ng Wudo' kapag nagkaroon na ng tubig ang isang walang tubig bago nagsagawa ng Salah o samantalang ito ay nagsasagawa nito. Subalit kapag nakatapos na siyang magsagawa ng Salah ay saka pa lamang nagkaroong ng tubig, tanggap pa rin ang kanyang Salah.(2)
(1) Maliban sa tuyong lupa, maaari rin ang kahit anong bagay na may alikabok gaya ng pader, dingding, bato, buhangin, at iba pa.
(2) Nawawala rin ang bisa ng Tayammum kapag ang mga hadlang sa pagsasagawa ng Wudo' at Ghusl ay nawala.
1. Kapag walang makitang tubig matapos ang masidhing paghahanap—o kung mayroon man ay hindi makasasapat para sa Wudo o Ghusl o bagaman malapit ang pinagkukunan ng tubig ay nangangambang baka may masamang mangyari sa sarili o sa ari-arian kapag umalis at kumuha ng tubig—ay magsasagawa ng Tayammum.
2. Kapag may sugat sa ilang bahagi ng katawan na kailangang hugasan, ito ay huhugasan pa rin ng tubig kapag magsasagawa ng Wudo. Ngunit kung ang paghuhugas ng tubig sa sugat ay makasasama, papahiran na lamang ang sugat: babasain ang kamay at ihahaplos nito sa sugat. Kung ang pagpapahid ay makasasama pa rin dito, magsasagawa na ng Tayammum para rito:@@@ magsasagawa muna ng Wudo—huhugasan ang maaaring hugasan at ang bahagi na hindi maaaring hugasan o pahiran ay hahayaan—at pagkatapos ng Wudo' ay magsasagawa ng Tayammum.
3. Kapag ang tubig o ang klima ay lubhang malamig at nangangambang ang paggamit ng tubig ay baka makapinsala.
4. Kung may tubig man ngunit ito ay lubhang kailangan para sa inumin, magsasagawa na rin ng Tayammum.
Ang Pagsasagawa ng Tayammum
1. Isasapuso ang hangaring magsasagawa ng Tayammum.
2. Bibigkasin ang bismillah.
3. Itatapik nang isang beses ang mga palad sa tuyong lupa.(1)
4. Ihahaplos nang isang beses ang mga palad sa mukha.
5. Ihahaplos ang kaliwang palad sa kanang kamay at pagkatapos ay ihahaplos naman ang kanang palad sa kaliwang kamay nang tig-iisang beses.
Ang nakasisira sa Tayammum ay ang nakasisira rin sa Wudo'. Nawawala ang bisa ng Wudo' kapag nagkaroon na ng tubig ang isang walang tubig bago nagsagawa ng Salah o samantalang ito ay nagsasagawa nito. Subalit kapag nakatapos na siyang magsagawa ng Salah ay saka pa lamang nagkaroong ng tubig, tanggap pa rin ang kanyang Salah.(2)
(1) Maliban sa tuyong lupa, maaari rin ang kahit anong bagay na may alikabok gaya ng pader, dingding, bato, buhangin, at iba pa.
(2) Nawawala rin ang bisa ng Tayammum kapag ang mga hadlang sa pagsasagawa ng Wudo' at Ghusl ay nawala.
Mga Nakapagpapawalang-bisa sa Wudo
Ang lahat ng lumalabas sa labasan ng ihi at dumi ay nakasisira sa Wudo, gaya ng ihi, dumi, utot, Mani (semen), Madhy at Wady.
Kapag Mani ang lumabas ay kailangan nang magsagawa ng Ghusl. Nakapagpapawalang-bisa rin ang pagkatulog, ang paghawak sa ari na hindi nahahadlangan ng anumang kasuutan, ang pagkain ng karne ng kamelyo, at ang pagkawala ng malay.
Ang Ghusl
Ang Ghusl ay pagbubuhos ng tubig sa buong katawan sa layuning magsagawa ng Taharah: kailangang hugasan ang lahat ng bahagi ng katawan, kasama na rito ang pagmumumog at pagsinga sa tubig na ipinasok sa ilong. Nagiging sapilitan ang Ghusl kapag nangyari ang isa sa limang ito:
1. Ang paglabas ng Mani ng lalaki o babae (1) nang may kasamang pagnanasang seksuwal, gising man o tulog; ngunit kapag lumabas ang Mani nang walang kasamang pagnanasang seksuwal, hindi na kailangang magsagawa ng Ghusl. Kapag nanaginip na nakikipagtalik at wala namang nakitang may lumabas na Mani, hindi na rin kailangang magsagawa ng Ghusl; kailangan lamang ang Ghusl kapag may nakitang likido.
2. Ang pagtatagpo ng mga ari ng lalaki at babae: ang pagpasok ng dulo ng ari ng lalaki sa puwerta ng ari ng babae, kahit man walang nangyaring paglabas ng Mani .
3. Ang paghinto ng regla at Nifas: pagdurugo dahil sa pagsilang.
4. Ang kamatayan, sapagkat kailangang paliguan ang patay.
5. Kapag yumakap sa Islam ang Kafir, kailangang magsagawa siya ng Ghusl.
(1) Ang Mani para sa babae ay ang kulay puting malabnaw na likido na kadalasang lumalabas kapag nikipagtalik o nanaginip na nakikipagtalik. Iba ito sa regular na pamamasa (wetness) na dinaranas ng babae o sa vaginal discharge.
Ang mga Ipinagbabawal sa Junub
1. Ang paghawak at pagdadala ng kopya ng Qur'an at ganoon din ang pagbigkas ng talata buhat sa Qur'an—may tunog man o walang tunog, buhat sa memorya man o direktang pagbabasa mula sa Qur'an;
2. Ang pananatili sa loob ng Masjid: hindi ipinahihintulot sa Junub ni sa nireregla, ngunit ang pagdaan sa loob ay hindi masama.
3. Ang pagsasagawa ng Salah at Tawaf.
Kapag Mani ang lumabas ay kailangan nang magsagawa ng Ghusl. Nakapagpapawalang-bisa rin ang pagkatulog, ang paghawak sa ari na hindi nahahadlangan ng anumang kasuutan, ang pagkain ng karne ng kamelyo, at ang pagkawala ng malay.
Ang Ghusl
Ang Ghusl ay pagbubuhos ng tubig sa buong katawan sa layuning magsagawa ng Taharah: kailangang hugasan ang lahat ng bahagi ng katawan, kasama na rito ang pagmumumog at pagsinga sa tubig na ipinasok sa ilong. Nagiging sapilitan ang Ghusl kapag nangyari ang isa sa limang ito:
1. Ang paglabas ng Mani ng lalaki o babae (1) nang may kasamang pagnanasang seksuwal, gising man o tulog; ngunit kapag lumabas ang Mani nang walang kasamang pagnanasang seksuwal, hindi na kailangang magsagawa ng Ghusl. Kapag nanaginip na nakikipagtalik at wala namang nakitang may lumabas na Mani, hindi na rin kailangang magsagawa ng Ghusl; kailangan lamang ang Ghusl kapag may nakitang likido.
2. Ang pagtatagpo ng mga ari ng lalaki at babae: ang pagpasok ng dulo ng ari ng lalaki sa puwerta ng ari ng babae, kahit man walang nangyaring paglabas ng Mani .
3. Ang paghinto ng regla at Nifas: pagdurugo dahil sa pagsilang.
4. Ang kamatayan, sapagkat kailangang paliguan ang patay.
5. Kapag yumakap sa Islam ang Kafir, kailangang magsagawa siya ng Ghusl.
(1) Ang Mani para sa babae ay ang kulay puting malabnaw na likido na kadalasang lumalabas kapag nikipagtalik o nanaginip na nakikipagtalik. Iba ito sa regular na pamamasa (wetness) na dinaranas ng babae o sa vaginal discharge.
Ang mga Ipinagbabawal sa Junub
1. Ang paghawak at pagdadala ng kopya ng Qur'an at ganoon din ang pagbigkas ng talata buhat sa Qur'an—may tunog man o walang tunog, buhat sa memorya man o direktang pagbabasa mula sa Qur'an;
2. Ang pananatili sa loob ng Masjid: hindi ipinahihintulot sa Junub ni sa nireregla, ngunit ang pagdaan sa loob ay hindi masama.
3. Ang pagsasagawa ng Salah at Tawaf.
Ang Wudo'
Hindi tanggap ang Salah na walang Wudo'(1)sapagkat ang sabi ng Propeta (SAS): "Hindi tatanggapin ni Allah ang Salah ng sinuman sa inyo kapag nawalan ng saysay ang kanyang Wudo' hangga't hindi siya nagsasagawa ng Wudo'."
Kailangang ayon sa pagkasunod-sunod at tuloy-tuloy ang pagsasagawa ng Wudo'. Sunnah din na magtipid sa tubig. Sa isang Hadith na isinalaysay ni Ibnu Majah, ang Propeta (SAS) ay nakakita ng isang lalaking nagsasagawa ng Wudo' kaya nagsabi siya rito: "Huwag kang magsayang, huwag kang magsayang [ng tubig]."
(1) Ang Wudo' ay ang kinakailangang paghuhugas bago magsagawa ng Salah upang maging tanggap ang Salah. Kailangan din ang Wudo' kapag magsasagawa ng Tawaf sa Ka'bah at kapag hihipuin ang talata ng Qur'an. Ang Tawaf ay ang pag-ikot ng pitong ulit sa palibot Ka'bah.
Pamamaraan ng Pagsasagawa ng Wudo'
1. Isasapuso ang Niyah (hangarin) na magsasagawa ng Wudo' nang hindi na binibigkas ang Niyah. Ang Niyah ay ang pagpapasya ng isip na gawin ang isang bagay. Pagkakatapos ay magsasabi ng bismillah .
2. Huhugasan ang mga kamay nang tatlong beses.
3. Magmumumog at isisinga ang tubig na ipinasok sa ilong. Gagawin ito nang tigtatatlong beses.
4. Huhugasan ang mukha nang tatlong beses: magmula sa isang tainga hanggang sa kabilang tainga, at mula sa mga tinutubuan ng mga buhok sa noo hanggang sa dulo ng balbas.
5. Huhugasan nang tigtatatlong beses ang kamay at braso mula sa mga dulo ng mga daliri hanggang sa siko. Magsimula sa kanan at pagkatapos ay sa kaliwa.
6. Hahaplusin ang ulo nang isang beses. Babasain ang mga kamay at pagkatapos ay ihahaplos mula unahan ng ulo (sa tinutubuan ng buhok sa noo) hanggang sa hulihan nito (sa tinutubuan ng buhok sa batok) at ihaplos pabalik sa unahan ng ulo.
7. Hahaplusin nang isang beses ang mga tainga: ipapasok ang mga hintuturo sa butas ng mga tainga habang ang likod ng mga tainga ay hinahaplos ng hinlalaki.
8. Huhugasan ang mga paa nang tatlong beses mula sa dulo ng mga daliri hanggang sa bukong-bukong. Magsimula sa kanan at pagkatapos ay sa kaliwa.
9. Pagkatapos nito ay manalangin ng panalanging ito na nasasaad sa Hadith: ash'hadu alla ilaha illallah, wahdahu la sharika lah, wa ash'hadu anna Muhammadar ras olullah.(1)
Ang Pagpupunas sa Medyas
Bahagi ng kaluwagan at kagaanan ng Relihiyong Islam ay na ipinahintulot nito ang pagpupunas sa ibabaw ng suot na medyas (sa halip na hubarin at hugasan ang paa). Ito ay napatunayang ginawa ng Propeta (SAS). Subalit ay may kundisyon ang pagpupunas sa medyas: kailangang isuot ito habang hindi pa nawawala ang bisa ng Wudo. Ang pagpupunas ay sa ibabaw nito; hindi pupunasan ang suwelas nito. Ang haba ng panahon na ipinahihintulot ang pagpapahid (mula nang unang pahiran ang suot na medyas) ay isang araw at isang gabi (24 oras) para sa hindi naglalakbay at tatlong araw at tatlong gabi (72 oras) para sa isang Musafir (naglalakbay). Nawawala ang bisa ng pagpapahid kapag natapos na ang takdang panahon nito, o kapag hinubad na ang mga medyas matapos napunasan, o kapag naging Junub(2) ang nakasuot ng medyas dahil kailangang hubarin na ito para magsagawa ng Ghusl.
(1) Sumasaksi ako na walang totoong Diyso kundi si Allah; tanging Siya lamang, wala Siyang katambal; at sumasaksi ako na si Muhammad ay Sugo ni Allah.
(2) Naging Junub ang isang tao kapag nakipagtalik siya, kapag may lumabas na semen sa kanya kalakip ng pagnanasang seksuwal, kapag dumating ang buwanang dalaw ng isang babae at habang may Nifas (pagdurugo sanhi ng panganganak).
Kailangang ayon sa pagkasunod-sunod at tuloy-tuloy ang pagsasagawa ng Wudo'. Sunnah din na magtipid sa tubig. Sa isang Hadith na isinalaysay ni Ibnu Majah, ang Propeta (SAS) ay nakakita ng isang lalaking nagsasagawa ng Wudo' kaya nagsabi siya rito: "Huwag kang magsayang, huwag kang magsayang [ng tubig]."
(1) Ang Wudo' ay ang kinakailangang paghuhugas bago magsagawa ng Salah upang maging tanggap ang Salah. Kailangan din ang Wudo' kapag magsasagawa ng Tawaf sa Ka'bah at kapag hihipuin ang talata ng Qur'an. Ang Tawaf ay ang pag-ikot ng pitong ulit sa palibot Ka'bah.
Pamamaraan ng Pagsasagawa ng Wudo'
1. Isasapuso ang Niyah (hangarin) na magsasagawa ng Wudo' nang hindi na binibigkas ang Niyah. Ang Niyah ay ang pagpapasya ng isip na gawin ang isang bagay. Pagkakatapos ay magsasabi ng bismillah .
2. Huhugasan ang mga kamay nang tatlong beses.
3. Magmumumog at isisinga ang tubig na ipinasok sa ilong. Gagawin ito nang tigtatatlong beses.
4. Huhugasan ang mukha nang tatlong beses: magmula sa isang tainga hanggang sa kabilang tainga, at mula sa mga tinutubuan ng mga buhok sa noo hanggang sa dulo ng balbas.
5. Huhugasan nang tigtatatlong beses ang kamay at braso mula sa mga dulo ng mga daliri hanggang sa siko. Magsimula sa kanan at pagkatapos ay sa kaliwa.
6. Hahaplusin ang ulo nang isang beses. Babasain ang mga kamay at pagkatapos ay ihahaplos mula unahan ng ulo (sa tinutubuan ng buhok sa noo) hanggang sa hulihan nito (sa tinutubuan ng buhok sa batok) at ihaplos pabalik sa unahan ng ulo.
7. Hahaplusin nang isang beses ang mga tainga: ipapasok ang mga hintuturo sa butas ng mga tainga habang ang likod ng mga tainga ay hinahaplos ng hinlalaki.
8. Huhugasan ang mga paa nang tatlong beses mula sa dulo ng mga daliri hanggang sa bukong-bukong. Magsimula sa kanan at pagkatapos ay sa kaliwa.
9. Pagkatapos nito ay manalangin ng panalanging ito na nasasaad sa Hadith: ash'hadu alla ilaha illallah, wahdahu la sharika lah, wa ash'hadu anna Muhammadar ras olullah.(1)
Ang Pagpupunas sa Medyas
Bahagi ng kaluwagan at kagaanan ng Relihiyong Islam ay na ipinahintulot nito ang pagpupunas sa ibabaw ng suot na medyas (sa halip na hubarin at hugasan ang paa). Ito ay napatunayang ginawa ng Propeta (SAS). Subalit ay may kundisyon ang pagpupunas sa medyas: kailangang isuot ito habang hindi pa nawawala ang bisa ng Wudo. Ang pagpupunas ay sa ibabaw nito; hindi pupunasan ang suwelas nito. Ang haba ng panahon na ipinahihintulot ang pagpapahid (mula nang unang pahiran ang suot na medyas) ay isang araw at isang gabi (24 oras) para sa hindi naglalakbay at tatlong araw at tatlong gabi (72 oras) para sa isang Musafir (naglalakbay). Nawawala ang bisa ng pagpapahid kapag natapos na ang takdang panahon nito, o kapag hinubad na ang mga medyas matapos napunasan, o kapag naging Junub(2) ang nakasuot ng medyas dahil kailangang hubarin na ito para magsagawa ng Ghusl.
(1) Sumasaksi ako na walang totoong Diyso kundi si Allah; tanging Siya lamang, wala Siyang katambal; at sumasaksi ako na si Muhammad ay Sugo ni Allah.
(2) Naging Junub ang isang tao kapag nakipagtalik siya, kapag may lumabas na semen sa kanya kalakip ng pagnanasang seksuwal, kapag dumating ang buwanang dalaw ng isang babae at habang may Nifas (pagdurugo sanhi ng panganganak).
Ang Paggamit ng Palikuran
1. Bago pumasok sa palikuran ay magsasabi ng ganito: bismillah, allahumma inni a'odhu bika min al khubthi wal khabaith.(1) Inuuna ang kaliwang paa sa pagpasok sa palikuran. Pagkalabas ay magsasabi naman ng ghufranak.(2)Inuuna naman ang kanang paa sa paglabas.
2. Hindi magdala sa loob ng palikuran ng anumang bagay na may nakasulat na pangalan ni Allah maliban na lamang kung nangangambang mawawala kapag iniwan sa labas.
3. Ang hindi pagharap o pagtalikod sa Qiblah kapag iihi o dudumi sa disyerto o ilang.
4. Ang pagtatakip ng 'Awrah(3) sa harap ng ibang tao at hindi magpapabaya sa bagay na ito. Ang 'Awrah ng lalaki ay mula sa pusod hanggang sa tuhod at ang sa babae naman ay ang kanyang buong katawan, maliban sa mukha kapag nagsasagawa ng Salah.
5. Ang pag-iingat na hindi madikitan ang katawan o kasuutan ng ihi o dumi.
6. Ang paglilinis ng sarili sa pamamagitan ng tubig matapos umihi o dumumi, o sa pamamagitan ng paggamit ng papel o bato at iba pang katulad nito upang maalis ang bakas ng Najasah (sanhi ng ihi at dumi) kapag walang tubig, at ang paggamit ng kaliwang kamay sa paglilinis.
7. Kailangang panatilihin ang pagiging tahimik sa loob ng silid-palikuran. Maaaring magsalita kung kailangan na magbigay ng babala sa iba kung may panganib at iba pa.
(1) Sa ngalan ni Allah. O Allah, tunay na ako po ay nagpapakupkop sa Iyo laban sa masama at mga demonyo.
(2) Hinihingi ko po (Allah) ang Iyong kapatawaran.
(3) Ang bahagi ng katawan na hindi dapat makita ng ibang tao maliban sa asawa.
2. Hindi magdala sa loob ng palikuran ng anumang bagay na may nakasulat na pangalan ni Allah maliban na lamang kung nangangambang mawawala kapag iniwan sa labas.
3. Ang hindi pagharap o pagtalikod sa Qiblah kapag iihi o dudumi sa disyerto o ilang.
4. Ang pagtatakip ng 'Awrah(3) sa harap ng ibang tao at hindi magpapabaya sa bagay na ito. Ang 'Awrah ng lalaki ay mula sa pusod hanggang sa tuhod at ang sa babae naman ay ang kanyang buong katawan, maliban sa mukha kapag nagsasagawa ng Salah.
5. Ang pag-iingat na hindi madikitan ang katawan o kasuutan ng ihi o dumi.
6. Ang paglilinis ng sarili sa pamamagitan ng tubig matapos umihi o dumumi, o sa pamamagitan ng paggamit ng papel o bato at iba pang katulad nito upang maalis ang bakas ng Najasah (sanhi ng ihi at dumi) kapag walang tubig, at ang paggamit ng kaliwang kamay sa paglilinis.
7. Kailangang panatilihin ang pagiging tahimik sa loob ng silid-palikuran. Maaaring magsalita kung kailangan na magbigay ng babala sa iba kung may panganib at iba pa.
(1) Sa ngalan ni Allah. O Allah, tunay na ako po ay nagpapakupkop sa Iyo laban sa masama at mga demonyo.
(2) Hinihingi ko po (Allah) ang Iyong kapatawaran.
(3) Ang bahagi ng katawan na hindi dapat makita ng ibang tao maliban sa asawa.
Ilang Alituntunin Hinggil sa Najasah
1. Kapag nakapitan ang isang tao ng isang bagay na hindi niya malaman kung ito ay Najis o hindi, hindi na niya kailangang usisain pa ito at hindi na rin niya kailangang hugasan pa.
2. Kapag nang nakatapos magsagawa ng Salah ang isang tao ay may nakitang Najasah sa katawan o damit, ngunit hindi niya nalaman iyon bago nagsagawa ng Salah, o nalalaman nga ngunit nakalimutan, ang kanyang Salah ay tanggap pa rin.
3. Kung hindi makita ang kinapitan ng Najasah sa damit, kailangang labhan o hugasan ang buong damit.
4. Ang Najasah ay maraming uri:
A. Ang ihi at ang dumi.
B. Ang Wady. Ito ay malapot na puting likidong lumalabas pagkatapos umiihi.
C. Ang Madhy. Ito ay malagkit na puting likidong lumalabas sa ari sa sandali ng matinding pagnanasang seksuwal.
Ang Wady at Madhy ay Najasah na kailangang hugasan at labhan ang bahagi ng katawan at kasuutan na nakapitan nito. Ang Mani (semen) ay Tahir ngunit kanais-nais na hugasan kapag ito ay basa pa at kuskusin kapag tuyo na.
D. Ang ihi at ang dumi ng hayop na ipinagbabawal kainin sa Islam ay Najis, ngunit ang ihi at ang dumi ng hayop na ipinahihintulot kainin ay hindi Najis.(1)
E. Ang ihi, dumi, dugo, nana at suka ng tao ay Najis.(1)
(1) Itinatugibilin pa ring hugasan ang bahagi ng katawan o kasuutan na nakapitan nito.
2. Kapag nang nakatapos magsagawa ng Salah ang isang tao ay may nakitang Najasah sa katawan o damit, ngunit hindi niya nalaman iyon bago nagsagawa ng Salah, o nalalaman nga ngunit nakalimutan, ang kanyang Salah ay tanggap pa rin.
3. Kung hindi makita ang kinapitan ng Najasah sa damit, kailangang labhan o hugasan ang buong damit.
4. Ang Najasah ay maraming uri:
A. Ang ihi at ang dumi.
B. Ang Wady. Ito ay malapot na puting likidong lumalabas pagkatapos umiihi.
C. Ang Madhy. Ito ay malagkit na puting likidong lumalabas sa ari sa sandali ng matinding pagnanasang seksuwal.
Ang Wady at Madhy ay Najasah na kailangang hugasan at labhan ang bahagi ng katawan at kasuutan na nakapitan nito. Ang Mani (semen) ay Tahir ngunit kanais-nais na hugasan kapag ito ay basa pa at kuskusin kapag tuyo na.
D. Ang ihi at ang dumi ng hayop na ipinagbabawal kainin sa Islam ay Najis, ngunit ang ihi at ang dumi ng hayop na ipinahihintulot kainin ay hindi Najis.(1)
E. Ang ihi, dumi, dugo, nana at suka ng tao ay Najis.(1)
(1) Itinatugibilin pa ring hugasan ang bahagi ng katawan o kasuutan na nakapitan nito.
Ang Taharah at ang Salah
Ang Taharah at ang Najasah
Sa pagsasagawa ng Taharah(1) ay gumagamit ng tubig, gaya ng ulan, dagat at iba pa.
(2) Maaari ring gamitin ang tubig na Musta'mal
(3) sa pagsasagawa ng Taharah at gayon din ang tubig na nahaluan ng isang bagay na Tahir
(4) at nanatiling tubig at hindi nabago ang pagiging tubig. Ang tubig na nahaluan ng Najis
(5) ay hindi na maaaring gamitin sa pagsasagawa ng Taharah kapag nabago ng Najasah
(6) ang lasa ng tubig o ang amoy nito o ang kulay nito. Kung wala namang naganap na anuman sa mga iyon, maaari pa ring gamitin ito sa pagsasagawa ng Taharah. Maaari ring gamitin ang natirang tubig sa lalagyan matapos inuman, maliban sa ininuman ng aso at baboy sapagkat ito ay naging Najis na.
Ang Najasah ay bagay na kailangang iwasan ng isang Muslim at hugasan ang anumang kumapit sa kanya mula rito. Kailangang hugasan ang damit at katawan kapag nadiitan o nakapitan ng Najasah nang sa gayon ay maaalis ito sa mga iyon. Kung ang Najasah ay nakikita gaya ng dugo, kung may matira mang bakas na mahirap maalis kahit matapos hugasan o labhan ay walang masama doon. Subalit kung ang Najasah ay hindi nakikita, sapat nang ito ay hugasan kahit isang beses lamang.
Ang lupa, kapag nalagyan ng Najasah, ay nagiging Tahir sa pamamagitan ng pagbubuhos ng tubig dito. Nagiging Tahir din ang lupa kapag natuyo ang Najasah kung ito ay likido. Subalit kung ang Najasah ay solido, ang lupa ay hindi magiging Tahir kung hindi maaalis ang Najasah.
(1) Ang hinihiling na kalinisan o paglilinis bago magsagawa ng pagsamba.
(2) Gaya ng tubig na galing sa niyebe, balon, bukal, batis, ilog, sapa, at lawa.
(3) Ang nagamit na sa pagsasagawa ng Taharah. Maaaring gamitin ngunit hindi madalas; ginagamit lamang ito kapag kinapos ng tubig.
(4) Anumang bagay na hindi itinuturing ng Shari'ah na nakapagpaparumi o marumi.
(5) Anumang bagay na itinuturing ng Shari'ah na marumi at nakapagpaparumi.
(6) Anumang bagay na Najis o ang itinuturing ng Batas ng Islam na Karumihan.
Sa pagsasagawa ng Taharah(1) ay gumagamit ng tubig, gaya ng ulan, dagat at iba pa.
(2) Maaari ring gamitin ang tubig na Musta'mal
(3) sa pagsasagawa ng Taharah at gayon din ang tubig na nahaluan ng isang bagay na Tahir
(4) at nanatiling tubig at hindi nabago ang pagiging tubig. Ang tubig na nahaluan ng Najis
(5) ay hindi na maaaring gamitin sa pagsasagawa ng Taharah kapag nabago ng Najasah
(6) ang lasa ng tubig o ang amoy nito o ang kulay nito. Kung wala namang naganap na anuman sa mga iyon, maaari pa ring gamitin ito sa pagsasagawa ng Taharah. Maaari ring gamitin ang natirang tubig sa lalagyan matapos inuman, maliban sa ininuman ng aso at baboy sapagkat ito ay naging Najis na.
Ang Najasah ay bagay na kailangang iwasan ng isang Muslim at hugasan ang anumang kumapit sa kanya mula rito. Kailangang hugasan ang damit at katawan kapag nadiitan o nakapitan ng Najasah nang sa gayon ay maaalis ito sa mga iyon. Kung ang Najasah ay nakikita gaya ng dugo, kung may matira mang bakas na mahirap maalis kahit matapos hugasan o labhan ay walang masama doon. Subalit kung ang Najasah ay hindi nakikita, sapat nang ito ay hugasan kahit isang beses lamang.
Ang lupa, kapag nalagyan ng Najasah, ay nagiging Tahir sa pamamagitan ng pagbubuhos ng tubig dito. Nagiging Tahir din ang lupa kapag natuyo ang Najasah kung ito ay likido. Subalit kung ang Najasah ay solido, ang lupa ay hindi magiging Tahir kung hindi maaalis ang Najasah.
(1) Ang hinihiling na kalinisan o paglilinis bago magsagawa ng pagsamba.
(2) Gaya ng tubig na galing sa niyebe, balon, bukal, batis, ilog, sapa, at lawa.
(3) Ang nagamit na sa pagsasagawa ng Taharah. Maaaring gamitin ngunit hindi madalas; ginagamit lamang ito kapag kinapos ng tubig.
(4) Anumang bagay na hindi itinuturing ng Shari'ah na nakapagpaparumi o marumi.
(5) Anumang bagay na itinuturing ng Shari'ah na marumi at nakapagpaparumi.
(6) Anumang bagay na Najis o ang itinuturing ng Batas ng Islam na Karumihan.
Subscribe to:
Posts (Atom)