Ang Taharah at ang Salah

Ang Taharah at ang Najasah
Sa pagsasagawa ng Taharah(1) ay gumagamit ng tubig, gaya ng ulan, dagat at iba pa.
(2) Maaari ring gamitin ang tubig na Musta'mal
(3) sa pagsasagawa ng Taharah at gayon din ang tubig na nahaluan ng isang bagay na Tahir
(4) at nanatiling tubig at hindi nabago ang pagiging tubig. Ang tubig na nahaluan ng Najis
(5) ay hindi na maaaring gamitin sa pagsasagawa ng Taharah kapag nabago ng Najasah
(6) ang lasa ng tubig o ang amoy nito o ang kulay nito. Kung wala namang naganap na anuman sa mga iyon, maaari pa ring gamitin ito sa pagsasagawa ng Taharah. Maaari ring gamitin ang natirang tubig sa lalagyan matapos inuman, maliban sa ininuman ng aso at baboy sapagkat ito ay naging Najis na.
Ang Najasah ay bagay na kailangang iwasan ng isang Muslim at hugasan ang anumang kumapit sa kanya mula rito. Kailangang hugasan ang damit at katawan kapag nadiitan o nakapitan ng Najasah nang sa gayon ay maaalis ito sa mga iyon. Kung ang Najasah ay nakikita gaya ng dugo, kung may matira mang bakas na mahirap maalis kahit matapos hugasan o labhan ay walang masama doon. Subalit kung ang Najasah ay hindi nakikita, sapat nang ito ay hugasan kahit isang beses lamang.
Ang lupa, kapag nalagyan ng Najasah, ay nagiging Tahir sa pamamagitan ng pagbubuhos ng tubig dito. Nagiging Tahir din ang lupa kapag natuyo ang Najasah kung ito ay likido. Subalit kung ang Najasah ay solido, ang lupa ay hindi magiging Tahir kung hindi maaalis ang Najasah.
(1) Ang hinihiling na kalinisan o paglilinis bago magsagawa ng pagsamba.
(2) Gaya ng tubig na galing sa niyebe, balon, bukal, batis, ilog, sapa, at lawa.
(3) Ang nagamit na sa pagsasagawa ng Taharah. Maaaring gamitin ngunit hindi madalas; ginagamit lamang ito kapag kinapos ng tubig.
(4) Anumang bagay na hindi itinuturing ng Shari'ah na nakapagpaparumi o marumi.
(5) Anumang bagay na itinuturing ng Shari'ah na marumi at nakapagpaparumi.
(6) Anumang bagay na Najis o ang itinuturing ng Batas ng Islam na Karumihan.